Έχοντας φτάσει αισίως στο 2016, με το πρωτάθλημα της Α’ κατηγορίας να διεξάγεται πλέον με 12 ομάδες, υπάρχει ένας σύλλογος που αισθάνεται και είναι αδικημένος, παλεύοντας για κάτι που για τους υπολοίπους θεωρείτε αυτονόητο.
Η Ερέτρια, με πατημένο το…γκάζι τα τελευταία χρόνια, κατάφερε να κερδίσει δύο κατηγορίες και από φέτος να αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της Α’ ΕΣΚΑΣΕ.
Μόνο που τα πράγματα δεν εξελίσσονται ρόδινα και δεν μιλάμε βέβαια για το αγωνιστικό κομμάτι, εκεί που η προσπάθεια εξακολουθεί να γίνεται για την επίτευξη της παραμονής, αλλά για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες παλεύει η Ερέτρια για την επίτευξη του στόχου της. Και όπου συνθήκες, ασφαλώς και το μυαλό όλων πάει στην απουσία ενός κλειστού γυμναστηρίου.
Η Ερέτρια της Α’ ΕΣΚΑΣΕ, κάνει προπόνηση στους Καθενούς και παίζει τα ματς στην Αυλίδα, αγωνιζόμενη με λίγα λόγια σε όλα τα παιχνίδια της εκτός έδρας!
Για αυτό το μεγάλο πρόβλημα, όπως επίσης για την επόμενη μέρα, αλλά και για τη βραδιά-θρίλερ στην Ιστιαία με την επιστροφή μετά από 13(!) ώρες λόγω χιονοπτώσεων, μιλάει σήμερα στο eviabasket.gr ο Γενικός Αρχηγός της Ερέτριας Γιώργος Κατέβας, ζητώντας να βρεθεί μια λύση στο γηπεδικό και αφήνοντας ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για το αύριο της ομάδας…
-Μετά από κάποια χρόνια προσπαθειών φτάσατε στην ανώτερη κατηγορία. Παίζοντας όμως κάποια χιλιόμετρα μακριά από την Ερέτρια, πιστεύεις πως τελικά άξιζε τον κόπο;
-Μετά από 4 χρόνια που ιδρύσαμε την ομάδα και κερδίζοντας 2 ανόδους φτάσαμε φέτος το καλοκαίρι να είμαστε σε σκέψεις όσοι είμαστε κοντά στην ομάδα για το αν μπορούμε να σταθούμε στην Α ΕΣΚΑΣΕ και για το αν έπρεπε να κατεβούμε στην Α ή στην Β Κατηγορία. Και αυτό, γιατί χωρίς γήπεδο, με λίγα χρήματα, χωρίς ακαδημίες που να μας αποφέρουν κάποια έσοδα (φέτος το καλοκαίρι τις ξεκινήσαμε περισσότερο για να ενεργοποιήσουμε περισσότερο κόσμο και να έρθει κοντά στην ομάδα μας και όχι για να βγάζουμε κάποιες βασικές μας ανάγκες από αυτό)χωρίς γήπεδο κοντά στην Ερέτρια για να κάνουμε προπονήσεις έστω 3 φορές την εβδομάδα…Φέτος κάνουμε προπονήσεις στους μακρινούς Καθενούς γιατί δεν καταφέραμε να εξασφαλίσουμε ούτε 1 ώρα προπόνηση σε γήπεδο της Χαλκίδας. Βρίσκαμε γήπεδο για προπονήσεις όταν ήμασταν στην Γ’ ΕΣΚΑΣΕ (Πειραϊκή) και στην Β’ ΕΣΚΑΣΕ (Αυλίδα) αλλά τώρα που είμαστε στην Α’ έπρεπε να έχουμε άλλο 1 δύσκολο εμπόδιο να περάσουμε γιατί κάποιοι δεν μας περίμεναν τόσο πεισματάρηδες και θέλανε να μας κάνουν την χρονιά μας ακόμα πιο δύσκολη! Τελικά μετά από ώριμη σκέψη πήραμε την απόφαση να ζήσουμε την εμπειρία της Α ΕΣΚΑΣΕ από την στιγμή που κερδίσαμε την άνοδο μέσα απ’τους αγώνες μας και να προσπαθήσουμε για το καλύτερο! Τώρα για το αν άξιζε τον κόπο, άσε να το απαντήσω στα επόμενα χρόνια που θα δω τι παρακαταθήκη θα αφήσει για την ομάδα μας αλλά και γενικά για την πόλη μας η παρουσία μιας ομάδας στην ‘Α ΕΣΚΑΣΕ χωρίς κλειστό γήπεδο στην Ερέτρια και χωρίς γήπεδο για προπονήσεις έστω και στην Χαλκίδα…
-Ο στόχος της παραμονής μπορεί να επιτευχθεί; Ποιο πιστεύεις ότι είναι το κλειδί για την επίτευξη του στόχου;
-Ο στόχος της παραμονής όσο μακρινός είναι άλλο τόσο είναι και κοντινός! Πιστεύω ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε για άλλη μια φορά! Το κλειδί της παραμονής είναι ότι άμα έχουν υγεία τα παιδιά που αγωνίζονται στην ομάδα και είμαστε όλοι μαζί μέχρι το τέλος σαν οικογένεια που είμαστε τώρα, πιστεύω ότι θα καταφέρουμε να σωθούμε. Άλλωστε σαν μονάδες η ομάδα μας έχει απ’τους καλύτερους παίχτες της κατηγορίας σε διάφορες θέσεις. Απλά τα προβλήματα με τις προπονήσεις δεν τους αφήνουν να βγάλουν περισσότερα πράγματα μέσα στο γήπεδο. Είμαι σίγουρος δε, ότι 3-4 παιδιά μπορούσαν άνετα να παίζουν σε ομάδες που κυνηγάνε την άνοδο φέτος!
‘Μας επηρέασε η αλλαγή προπονητή, στην αρχή χάναμε όλα τα παιχνίδια στα τελευταία 2 λεπτά’
-Η αλλαγή προπονητή τόσο νωρίς ήταν κάτι που περίμενες να γίνει; Βοήθησε αυτή η αλλαγή την ομάδα;
-Την αλλαγή του προπονητή δεν την περίμενα τόσο νωρίς αλλά επειδή ο Αναστασίου είναι τελειομανής σε ότι κάνει και θέλει να λειτουργούν όλα βάση ενός πλάνου και σχεδίου (άλλωστε αυτός μας έβαλε τις βάσεις στην ομάδα από πέρυσι που ανεβήκαμε) και από την στιγμή που δεν εξασφαλίσαμε κάποιο γήπεδο να γίνονται οι προπονήσεις στην Χαλκίδα ήταν δύσκολο να συνεχίσει απρόσκοπτα την δουλειά του.Έφυγε σαν φίλος και σαν τον άνθρωπο που έβαλε τις όποιες βάσεις έχει η ομάδα και λειτουργεί και απορώ πως δεν έχει συνεχίσει την προπονητική του καριέρα ακόμη σε κάποια άλλη ομάδα. Είναι πολύ καλός σε ότι έχει να κάνει με το μπάσκετ!! Ίσως περιμένει να αναλάβει κάτι απ’την αρχή για να το φτιάξει όπως θέλει αυτός και είμαι σίγουρος ότι θα πετύχει! Όσο για την αλλαγή προπονητή, δεν μας βοήθησε και αυτό φάνηκε στα αποτελέσματα στην αρχή της χρονιάς που σχεδόν όλα τα παιχνίδια τα χάναμε στα τελευταία 2 λεπτά.Ο Κόντος τώρα ξεκινάει την προπονητική του καριέρα, τον στηρίζουμε και μας στηρίζει και αυτός αφού είναι εδώ και προσπαθεί μαζί μας κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες! Στην αρχή λογικό ήταν να είναι λίγο δύσκολα και για αυτόν αλλά τώρα τα πάει μια χαρά και θα τα πάει ακόμα καλύτερα στο μέλλον!!
‘Παίξαμε με -3 βαθμούς και κάναμε 5,5 ώρες στα χιόνια’
-Μίλησε μας λίγο και για την περιπέτεια στην Ιστιαία. Αν σου έλεγαν τώρα με καθαρό μυαλό, υπό τις τότε συνθήκες θα πήγαινες να παίξεις, ή θα προτιμούσες να μηδενιστείς;
–Το ταξίδι στην Ιστιαία είναι κάτι που δεν θα το ξεχάσει κανείς μας πιστεύω από την ομάδα, γιατί πάμε κάθε Σ/Κ να κάνουμε το χόμπι μας και να ξεχαστούμε από τα προβλήματα της καθημερινότητας μας και κατάντησε αυτό το παιχνίδι με την Ιστιαία να γίνει παιχνίδι επιβίωσης. Παίξαμε 1 παιχνίδι με -3 βαθμούς κελσίου και απορώ πως δεν χτύπησε κάποιος μέσα στον αγώνα και μετά για να γυρίσουμε κάναμε 5,5 ώρες από τα χιόνια! Δεν σου κρύβω ότι κάποια στιγμή ειλικρινά φοβήθηκα ότι θα μείνουμε μέσα στα χιόνια κολλημένοι και θα περιμένουμε κάποια βοήθεια για να μας πάρει από εκεί…Τώρα άμα μας ξανατύχει θα πρότεινα στα άλλα παιδιά της ομάδας να μην πηγαίναμε να παίξουμε και να μηδενιζόμασταν παρά να κινδυνεύει η ζωή μας και να περιφερόμαστε 13,5 ώρες για να γυρίσουμε σπίτι μας…
-Αισθάνεσαι τυχερός που γυρίσατε σώοι και αβλαβείς μετά από πολύωρο ταξίδι μέσα στα χιόνια; Μάλλον δεν πρέπει να σας πείραξε και τόσο η ήττα παρότι ήρθε στην παράταση ή κάνω λάθος;
-Κάναμε και λίγο πλάκα μεταξύ μας όταν ήμασταν κολλημένοι στα χιόνια, ότι αν είχαμε κερδίσει ας μέναμε εκεί όλο το βράδυ αλλά όλοι πιστεύω στην άκρη του μυαλού μας και ας μην το λέγαμε ο ένας στον άλλον λέγαμε να γυρίσουμε σώοι σπίτι μας και να πάει να χεστεί το μπάσκετ που λέει ο λόγος…sorry για την έκφραση.
Μας πείραξε και η ήττα γιατί κρατάγαμε την νίκη στα χέρια μας και γίνανε 2-3 φάσεις συνεχόμενες που δεν λειτουργήσαμε σωστά σε άμυνα και επίθεση και στο τέλος το πληρώσαμε και μας ισοφάρισαν και στην παράταση είχαμε αδειάσει τελείως και χάσαμε εύκολα!
‘Θα μαζευτούμε όλα τα παιδιά και θα αποφασίσουμε τι θα κάνουμε του χρόνου’
-Η Ερέτρια ας πούμε υποθετικά ότι παραμένει στην κατηγορία. Η επόμενη μέρα τι λέει; Ταξίδια στους Καθενούς και στην Αυλίδα για προπονήσεις και αγώνες, σταδιακή αποχώρηση από την πρώτη γραμμή ή κάτι άλλο;
-Αν παραμείνουμε στην κατηγορία θα μαζευτούμε πάλι όλα τα παιδιά που ξεκινήσαμε την ομάδα και το Δ.Σ να κάνουμε μία Γεν.Συνέλευση και να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε.Έχοντας φάει την κρυάδα φέτος με τις δυσκολίες που έχει η Α’ ΕΣΚΑΣΕ και ότι χωρίς γήπεδο στην Ερέτρια να κάνεις προπονήσεις όποτε θέλεις και να παίζεις και τα εντός έδρας στο γήπεδο σου για να σε υπολογίζουν λιγάκι και να μην μας έχουν στο περιθώριο όλοι! Ελπίζουμε κάποια στιγμή ο Δήμος να βάλει στο πρόγραμμα του, το σχέδιο υλοποίησης ενός Κλειστού γηπέδου στην Ερέτρια για να στεγάσει την ομάδα μας αλλά και να βοηθήσει γενικότερα τον αθλητισμό στον Δήμο Ερέτριας με αυτό το γήπεδο! Μακάρι από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας να υπάρχει κάποια σχετική βοήθεια και σύμπλευση με τον Δήμο μας ώστε σε λίγα χρόνια να παίξουμε το 1ο εντός έδρας παιχνίδι του Α.Σ.Κ ΕΡΕΤΡΙΑΣ στην Ερέτρια και όχι στην Αυλίδα,στους Καθενούς ή στην Πειραϊκή . Άλλωστε η ομάδα φτιάχτηκε από εμάς για να πιέσουμε τον Δήμο μας και να φτιάξει το γήπεδο που ονειρευόμαστε. Αλλά ήμασταν αρκετά καλοί για να παραμείνουμε στην Γ και στην Β ΕΣΚΑΣΕ και είπαμε να ζήσουμε το όνειρο και να έχουμε να λέμε αύριο μεθαύριο ότι ανεβήκαμε στην Α ΕΣΚΑΣΕ και λέγαμε ότι μέσα από αυτές τις επιτυχίες θα πιέζαμε ακόμη περισσότερο τον Δήμο να κάνει κάτι! Γιατί χωρίς γήπεδο στην Ερέτρια, δύσκολα να ξαναέρθουν τέτοιες στιγμές καθώς η όρεξη και η διάθεση που είχαμε όταν ξεκινήσαμε νικιέται από την κούραση και την ταλαιπωρία που τραβάμε για να πάμε για προπόνηση στους Καθενούς, αλλά και από την αγανάκτηση καθώς είμαστε η μόνη ομάδα στην Α ΕΣΚΑΣΕ χωρίς γήπεδο στην πόλη της…
‘Η ομάδα μας λέγεται Ερέτρια και πρέπει να βοηθηθεί από το δήμο της’
-Υπάρχει συμπαράσταση από τους φορείς αυτά τα χρόνια;
-Συμπαράσταση γενικά υπάρχει από τον Δήμο. Άλλοτε μικρότερη και άλλοτε μεγαλύτερη! Όταν ξεκινήσαμε την ομάδα αγοράσαμε μία μπάλα, μία εμφάνιση και φόρμες για όλους με δικά μας έξοδα. Την επόμενη χρονιά μας βοήθησε ο Δήμος και πήραμε αθλητικό υλικό για τις προπονήσεις και για τους αγώνες. Αλλά τώρα το μόνο που χρειαζόμαστε είναι να μας καλύψει κάποιες μακρινές μετακινήσεις μας. Γιατί ήδη είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα για εμάς και χωρίς τους τοπικούς φορείς δίπλα μας θα γίνουν ακόμη δυσκολότερα. Άλλωστε η ομάδα μας λέγετε Ερέτρια και ανήκει σε όλη την Ερέτρια και τον Δήμο της!
-Ευχαριστώ για τη συνέντευξη και για τις απαντήσεις σου σε όλες τις ερωτήσεις…
–Εγώ σε ευχαριστώ πολύ που μου έδωσες την δυνατότητα να πω τόσα πολλά πράγματα για την ομάδα μας αλλά και να θίξουμε και κάποια προβλήματα που μας ταλαιπωρούν. Σου εύχομαι καλή συνέχεια στην δουλειά που κάνεις καθώς μέσα από το eviabasket.gr ενημερώνονται χιλιάδες άτομα κάθε εβδομάδα για την αθλητική δραστηριότητα στον χώρο του μπάσκετ. Εύχομαι κάθε μέρα που περνάει να γίνετε ακόμα καλύτερο και να προσελκύει όλο και περισσότερο κόσμο!
